ΑΝΑΛΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΡΗΤΙΚΗ ΓΡΑΦΗ ΣΤΗΝ ΣΦΡΑΓΙΔΟΓΛΥΦΙΑ

ΑΝΑΛΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΡΗΤΙΚΗ ΓΡΑΦΗ ΣΤΗΝ ΣΦΡΑΓΙΔΟΓΛΥΦΙΑ ΤΗΝ ΜΙΝΩΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

Αντώνης Θωμά Βασιλάκης Ερευνητής Προϊστορικών Γραφών-Συγγραφέας Ιστορικών βιβλίων Βλυχιά Κνωσού-Όχι αρχαιολόγος

ΕΝΕΠΙΓΡΑΦΟΣ ΜΕ ΚΡΗΤΙΚΑ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ , ΣΦΡΑΓΙΔΟΛΙΘΟΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΑΣΜΟΛΕΑΝ ΤΗΣ ΟΞΦΟΡΔΗΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΚΡΗΤΗ, ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΜΗΤΕΡΑ , ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ , ΣΤΟΝ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟ. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΝΙΑ ΘΗΡΩΝ. Re ma = Ρέα , Μεγάλη Μητέρα. Βλέπουμε στο κεφάλι του ιερέα το ιερογλυφικό με όνομα της Ρέας , το οποίο στηρίζει σαν στέμμα, ο ιερέας, με το ένα του χέρι και με το ένα πόδι του, τονίζοντας έτσι ότι η Θεά είναι βασίλισσα του πάνω και του κάτω κόσμου. Πέραν αυτού εχομε την που δίνει το ιερογλυφικό –ma = Μεγάλη μητέρα, αλλά δείχνει και τους δυο κόσμους. Αλλά και τον ταύρο , το έμβλημα της , να τονίζει το ρόλο της Πότνιας Θηρών.

ΕΝΕΠΙΓΡΑΦΟ ΜΕ ΚΡΗΤΙΚΑ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΕΚΡΟΠΟΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΩΝ ΜΥΚΗΝΩΝ, ΔΕΙΧΝΕΙ ΕΥΓΛΩΤΤΑ ΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΜΗΤΕΡΩΝ , ΡΕΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ. Ma ma = Mεγάλη Μητέρα (Ρέα) , Μεγάλη Μητέρα. (Δήμητρα) Οι ασπίδες , εκτός του ότι δίνουν το συλλαβόγραμμα -ma , των κρητικών ιερογλυφικών μας δείχνουν και την κυριαρχία της Ρέας και της Δήμητρας , στο πάνω και στον κάτω κόσμο. Δείχνει όμως τον πρωτεύοντα ρόλο της Ρέας. Είναι όπως λέμε . Δίπλα όμως στην Δήμητρα σαν χθόνια θεά υπάρχει και η κόρη της, η Περσεφόνη , ντυμένη με νεκροσάβανο, ως μόνιμη κάτοικος του Αδη.. Μια εικόνα, η οποία μας υπενθυμίζει ένα ολόκληρο μύθο.

ΟΙ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ ΜΕ ΚΡΗΤΙΚΑ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ ΣΕ ΣΦΡΑΓΙΔΟΛΙΘΟ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ , ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΤΙΑ ΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΚΝΩΣΟΥ. Όπως και στον προηγούμενο σφραγιδόλιθο, από την ίδια οικία, εχομε λατρεία της Ρέας, αλλά και

της Δήμητρας. Επίσης της ανώτερης δύναμης που έφτιαξε το σύμπαν. Ο σφραγιδόλιθος περιέχει τις κατωθι λέξεις: Α, da-ma ma ro = (λατρεία) στις Μεγάλες Μητέρες Ρέα – Δήμητρα, με πρωτεύοντα ρόλο στη Ρέα. B, te-te nu = μύηση στα μυστήρια της ανωτέρας δύναμης η οποία επενήργησε στα πρώτα στοιχειώδη μόρια της ύλης. Ή κατά τον Αναξαγόρα, μύηση στα μυστήρια του λογισμού ή της λογικής ως δρώσα αρχή του σύμπαντος.

Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΩΝ ΧΑΡΑΓΜΕΝΗ ΜΕ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΤΡΟΠΟ , ΣΕ ΣΦΡΑΓΙΔΟΛΙΘΟ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ, ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΤΙΑ ΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΚΤΟΡΟΥ ΤΗΣ ΚΝΩΣΟΥ. (Νοτιοανατολικά του ανακτόρου είναι και το ιερό της Ρέας) Ma re = Μεγάλη Μητέρα Ρέα. (Εδώ ως Πότνια Θηρών με την Άρτεμη)) Στο κέντρο αυτού του σφραγιδόλιθου υπάρχει το συλλαβόγραμμα των κρητικών ιερογλυφικών , το οποίο μας δίνει τη λέξη ma = Μεγάλη Μητέρα. Κάτω και δεξιά αυτού υπάρχει το σπάνιο συλλαβόγραμμα -re = Ρέα. Έτσι εχομε , Μεγάλη Μητέρα Ρέα. Πάνω από τα συλλαβογράμματα αυτά υπάρχει το σύμβολο της Άρτεμης σε συνδυασμό με τη Ρέα , η σελήνη , αλλά και τα φτερά. Σαν σύνολο, έχουμε την Ρέα ως Μεγάλη Μητέρα και μαζί με την Άρτεμη , ως Πότνιες Θηρών.

ΙΕΡΟ ΦΥΛΑΚΗΣ ΑΠΟΚΟΡΩΝΟΥ ΧΑΝΙΩΝ. ΕΝΕΠΙΓΡΑΦΟ ΜΕ ΚΡΗΤΙΚΑ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΛΩΤΟ ΤΑΦΟ-ΙΕΡΟ. ΜΟΥΣΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ. Παρουσιάζει όπως τον πρώτο που είχαμε βγάλει εδώ , θυσία βοοειδούς προς την Ρέα. Το σχέδιο προεξοχή του βωμού, πάνω από την πλάτη του ζώου , γράφει το όνομα της θεάς. Re = Ρέα.

ΙΕΡΟ ΦΥΛΑΚΗΣ ΑΠΟΚΟΡΩΝΟΥ ΧΑΝΙΩΝ. ΕΝΕΠΙΓΡΑΦΟΣ ΜΕ ΚΡΗΤΙΚΑ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ ΣΦΡΑΓΙΔΟΛΙΘΟΣ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΛΩΤΟ ΤΑΦΟ-ΙΕΡΟ, ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΕΔΡΟ ΤΗΣ ΣΑΝ ΘΕΑ ΜΕΛΙΣΣΑ, ΤΗΝ ΑΡΤΕΜΗ. ΜΟΥΣΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ

ΙΕΡΟ ΦΥΛΑΚΗΣ ΑΠΟΚΟΡΩΝΟΥ ΧΑΝΙΩΝ. Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΕΝΕΠΙΓΡΑΦΟ ΣΦΡΑΓΙΔΟΛΙΘΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΛΩΤΟ ΤΑΦΟ-ΙΕΡΟ. ΜΟΥΣΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ. ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙ ΤΙΣ ΠΟΤΝΙΕΣ ΘΗΡΩΝ ΡΕΑ-ΔΗΜΗΤΡΑ-ΑΡΤΕΜΗ. Στις προηγούμενες σφραγίδες , από το ιερό αυτό, είχαμε διαβάσει ότι αναφέρουν την λατρεία ως Πότνιες Θηρών , των θεοτήτων, Ρέα-Δήμητρα-Άρτεμη. Τώρα θα εξηγήσω σε αυτόν των σφραγιδόλιθο , πως φαίνεται αυτή η λατρεία. Το λιοντάρι συνοδεύει την Ρέα, ως πότνια θηρών. Το ελάφι την Δήμητρα, ως πότνια θηρών. Και το πουλί , την φτερωτή Άρτεμη , ως πότνια θηρών.

Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΜΕ ΣΥΛΛΑΒΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΡΑΜΜΙΚΗΣ Α, ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΟΧΛΙΑΡΙΟ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ Ο ΕΒΑΝΣ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΓΙΟΥΧΤΑ. Όπως φαίνεται στην φωτογραφία η επιγραφή γράφει τη λέξη : a-ze-ne. a-ze-ne = να είσαι ευσεβής.

ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΜΕ ΚΡΗΤΟΜΥΚΗΝΑΙΚΑ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ ΣΕ ΣΦΡΑΓΙΔΟΛΙΘΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΡΟ ΤΖΑΝΑΤΩΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ. ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ. Re-de = για θυσία. Την επιγραφή αποτελούν δυο συλλαβογράμματα κρητομυκηναικων ιερογλυφικών, τα οποία δίνουν το σχεδιακι πίσω από το κεφάλι του ζώου και το δενδράκι μπροστά στο ζώο. Διαβάζεται από δεξιά προς αριστερά, στο σχέδιο. Δηλαδή , λουλουδάκι προς δενδράκι. Είναι στην τοπική διάλεκτο και γραμμένο την ίδια περίοδο που γράφτηκαν και οι ιερογλυφικές αντίστοιχες επιγραφές των Αρχανών στην Κρήτη, όταν σύμφωνα με την ενεπίγραφο , με μελάνη σουπιάς, κούπα της Κνωσού, κυριαρχούσε η οικογένεια την Ατρειδών. Παρακλάδι αυτής της οικογένειας πρέπει να κυριαρχούσε και στην Κεφαλονιά , απότι δείχνει ο παρών σφραγιδόλιθος, αλλά και ένας άλλος που διαβάσαμε πριν λίγες μέρες , από την ίδια περιοχή. Τον σφραγιδόλιθο μου ζήτησε να δω, ένας φίλος.

Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΜΕ ΚΡΗΤΙΚΑ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ ΣΕ ΣΦΡΑΓΙΔΟΛΙΘΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΘΟΛΩΤΟ ΤΑΦΟ ΣΤΗΝ ΠΛΑΓΙΑ "Της τρύπας τ' αρμί", σε απόσταση 1 χλμ. ΒΔ του χωριού Φυλακή, Αποκορώνου

Χανίων. Μουσείο Χανίων. DA = Δήμητρα. Βλέπομε εδώ ότι στον ίδιο θολωτό λαξευτό τάφο, έχουμε λατρείες κορυφαίων χθόνιων θεοτήτων. Στον άλλο σφραγιδόλιθο , είχαμε θυσία στην Ρέα. Εδώ έχουμε , λατρεία στην Δήμητρα, ως Πότνια Θηρών. Λατρείες , όχι άσχετες με την γεωγραφία της περιοχής και με την ύπαρξη κοντά της λίμνης Κουρνά. Δεν ήταν , ένας απλός τάφος.

Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΜΕ ΔΗΘΕΝ ΚΡΗΤΙΚΑ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ (Αφού ο κιβδηλοποιός έβλεπε Γραμμική Α) ΣΕ ΣΦΡΑΓΙΔΟΛΙΘΟ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ. ΑΠΟ ΘΟΛΩΤΟ ΤΑΦΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΟΝΗΣ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ ΜΕΣΣΑΡΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ. Se-re-fe-o = είδος ακρίδας, το γνωστό σήμερα αλογάκι της Παναγίας. Να με κρεμάσετε, τα στοιχεία δείχνουν ποικιλοτρόπως , ότι ο σφραγιδόλιθος είναι κίβδηλος.

Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΜΕ ΚΡΗΤΙΚΑ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ ΣΕ ΣΦΡΑΓΙΔΟΛΙΘΟ ΑΠΟ ΘΟΛΩΤΟ ΤΑΦΟ ΣΤΗΝ ΠΛΑΓΙΑ "Της τρύπας τ' αρμί", σε απόσταση 1 χλμ. ΒΔ του χωριού Φυλακή, Αποκορώνου Χανίων. Μουσείο Χανίων.

Re re-do = Θυσία στη Ρέα. Όπως είδα μετά που διάβασα αυτή την σφραγίδα, οι αρχαιολόγοι αναφέρουν ότι βρήκαν θυσία βοοειδούς στον τάφο. Έτσι επαληθεύεται και η επιγραφή , η οποία όμως λέει ότι έγινε για την Ρέα ως χθόνιας θεάς πλέον. me-dai > μεδέ , εκ του μεδέων = ο κυβερνών , ο άρχων θεός ή θεά.

Στο δακτυλιδι της φωτογραφίας το οποίο είναι από την Τίρυνθα και βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο , διακρίνω την πιο περίεργη επιγραφή από όσες ιερογλυφικές επιγραφές έχω δει μέχρι σήμερα. Κάτω από το καράβι υπάρχει επιγραφή , στην οποία υπάρχουν κάποια σύμβολα τα οποία ορίζουν την αρχή και το τέλος της, αλλά και ένα σύμβολο το οποίο λέει ότι το επόμενο ιερογλυφικό πρέπει να ενωθεί με το προηγούμενο, για να ενωθούν και να δώσουν ένα φθόγγο φωνητικά. Συγκεκριμένα εχομε το συλλαβόγραμμα – da , ακολουθεί το γιώτα –I . Μετά όμως το –da έχει ένα σύμβολο που λέει ότι αυτό πρέπει να ενωθεί με το –I και να γίνουν –dai , δηλαδή να προφερθούν φωνητικά ως -δε-. Η λέξη κάτω από το καράβι, από αριστερά προς τα δεξιά του σχεδίου είναι : me-da-i > me-dai > μεδέ. Η λέξη προέρχεται από το επίθετο –μεδέων = (για θεούς και θεές) αυτός που βασιλεύει, που κυβερνά , ο άρχων. Είναι τύπος μετοχής ενός αμάρτυρου , μεδέω, ρήματος παράλληλου του μέδω. Έτσι στην παράσταση του δακτυλιδιού το πλοίο φαίνεται ιερό , το οποίο φέρει βωμό -τέμενος. Εξάλλου μπρος από το τέμενος, το επί του πλοίου φαίνεται ο ικέτης, όπως τον χαρακτηριστικό της Τυλίσσου, ο οποίος έχει πάρει την στάση, με το δεξιό χέρι προς το κεφάλι και τον θώρακα να κλείνει προς τα πίσω. Πάνω δε από το τέμενος επί του πλοίου εχομε Θεοφάνεια της λατρευομενης άρχουσας θεότητας. Μπροστά από το καράβι εχομε μια ιέρεια ζωνήτη , μαζί με τον άρχοντα βασιλέα , να υποδέχονται το καράβι σε ένα μεγάλο ιερό της λατρευομενης θεότητας , όπου μέσα βλέπουμε μια άλλη αρχιέρεια ζωνήτη με κάποια ανδρική μορφή. Το δακτυλίδι αυτό έχει πάρα πολλά θρησκειολογικά στοιχεία , από αυτά του δακτυλιδιού .

ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΣΕ ΣΦΡΑΓΙΔΟΛΙΘΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΛΩΤΟ ΤΑΦΟ ΤΩΝ ΤΖΑΝΝΑΤΩΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ. a-te-re δωρική διάλεκτος του e-te-re = ετήρ = ενός έτους, ο χρονιάρικος. Περίπου 17-18 χρόνια είναι , που έχω γράψει με άρθρο μου σε εφημερίδες και περιοδικά, ότι τα Ελληνικά ιερογλυφικά, η Γραμμική Α και Β , συλλαβογράμματα ακολουθουν τις τοπικές διαλέκτους και σαν γλώσσα γράφουν πάλι τις διαλέκτους. Αφορμή για να το πω αυτό πάλι, μου έδωσε η

παρούσα σφραγίδα η οποία προέρχεται από από τον θολωτό τάφο των Τζαννάτων Κεφαλονιάς. Η σφραγίδα εδώ αναφέρει στην Κεφαλλονίτικη διάλεκτο, ακριβώς το ίδιο που αναφέραμε προχθές για την λέξη μαρωπο της κρητικής διαλέκτου, όπου παρουσίαζε πάλι αίγα , και έλεγε ότι ήταν ενός έτους. Εδώ τα που βλέπετε, αρχίζοντας από το αριστερό του ζώου, μετά το πάνω από το ζώο και τέλος το κάτω από το ζώο , μας δίνουν την λέξη a-te-re. Η λέξη αυτή είναι δωρικός τύπος της λέξης e-te-re η οποία προέρχεται από την λέξη ετήρ = [έτος] αυτός που έχει ηλικία ενός έτους , ο χρονιάρικος . (τόμοι 12 και 25, εγκ. ΠΑΠ-ΛΑΡ-ΜΠΡΙΤ.) Αναφέρει δηλαδή η σφραγίδα ότι το ζώο έχει κλείσει ένα χρόνο ζωής. Ομολογώ ότι με έβγαλε εκτός χωρικών υδάτων αυτός ο σφραγιδόλιθος αλλά και ένας άλλος από τον ίδιο τάφο , τον οποίο θα βγάλω αύριο.

ΤΡΕΙΣ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ ΜΕ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 14 ΠΛΕΥΡΗ ΕΛΕΦΑΝΤΙΝΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΙΠΠΟΦΟΡΒΕΙΟΥ ΤΩΝ ΑΡΧΑΝΩΝ (ΜΟΥΣΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ). Παρουσιάζει τα άλογα που εκπαίδευαν με μια ονομασία: Ορμητικός, κοκκινοτρίχης αλλά και φίμωτρο αλόγου. (μουστρούχα ή ταϊστρα) Η παρακάτω σφραγίδα φαίνεται ότι ανήκε σε μινωικό (καλύτερα να λέμε μυκηναϊκό) ιπποφορβείο των Αρχανών Ηρακλείου Κρήτης. Είναι φτιαγμένη από ελεφαντοκόκαλο και κάθε μια από τις 14 πλευρές της φέρει το ανάγλυφο άλογου, με διάφορα ιερογλυφικά γύρω από το άλογο. Εδώ βλέπουμε μια όψη της σφραγίδας με τρεις πλευρές. Στην πρώτη αριστερή πλευρά αυτής της όψης δεν έχω σχεδιάγραμμα αλλά διαβάζω την λέξη su-te = 1. (ως όρος του Δημοκρίτου) η προς τα πάνω κίνηση. 2. (στους Λάκωνες) η ταχεία ορμή. = εδώ ο ορμητικός (για το άλογο). Στη μεσαία σφραγίδα της όψης και πρώτη των σχεδίων, γράφει :ro-su = ρόσεος, ον > ρούσος =κοκκινωπός, ξανθοκόκκινος, αλλά και οι Κόκκινοι, τα μέλη μιας φατρίας του βυζαντινού ιπποδρόμου. ... Στην δεξιά σφραγίδα της όψης και δεξιό σχέδιο, γράφει τη λέξη qi-me –we = Από το κημός, ο = 1. φίμωτρο που τοποθετούσαν γύρω από το στόμα του αλόγου για να μην δαγκώνει 2. σάκος με τροφή που κρέμεται από τον αυχένα του αλόγου και στον οποίο είναι χωμένο το ρύγχος του για να τρώει.

Η ΕΝΕΠΙΓΡΑΦΗ ΜΕ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΕΝΙΖΕΛΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ. Σφραγίδα από σαρδόνυχα, που βρέθηκε στο Σανατόριο , βόρεια της Κνωσού και έχει Νο ΗΜ1656, στο Μουσείο Ηρακλείου Κρήτης. Η σφραγίδα εικονίζει δυο βόδια ξαπλωμένα το ένα δίπλα στο άλλο. Μπρος και πίσω από τα ζώα υπάρχουν δυο ακανθώδη φυτά; Που το σχήμα τους δίνει δύο ιερογλυφικά που σχηματίζουν την λέξη I-RE. Η λέξη ιρε , προέρχεται από την λέξη ίρεα, η οποία είναι ιων. τύπος του ιέρεια. Ιερείον = 1. το ζώο που σφαζόταν για θυσία. 2. θυσία προς τιμή των νεκρών. Έτσι όπως δείχνει και η εικόνα , τα ζώα προοριζόταν για θυσία προς τιμή νεκρού, ήταν δηλαδή ιέρεια. Κατά μια άποψη, την εποχή εκείνη , αντί να πραγματοποιούν αληθινή θυσία από ζώα, τοποθετούσαν στον τάφο σφραγίδα, η οποία παρίστανε αυτά τα οποία θα ήθελαν να θυσιάσουν προς τιμή του νεκρού. Να προσθέσω ότι η λέξη I-RE, είναι σε δυικό, οπότε μας δικαιολογεί ότι αναφέρεται σε δυο βόδια.

Ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΩΝ Στην κορφή, τα φωνήεντα a,e,i,o/u είναι όπως τα βλεπομε. Αν θέλουμε τώρα να διαβάσομε τα σύμφωνα που είναι στον πίνακα, πάμε από αριστερά γραφομε το λατινικό σύμφωνο που υπάρχει στη γραμμή της εικόνας και προσθέτουμε το λατινικό φωνήεν που είναι γραμμένο κατακόρυφα στο πάνω μέρος από την εικόνα. Π.χ. για να δούμε πιο συλλαβόγραμμα παριστάνει η εικόνα στην τρίτη σειρά κάτω από τον πελεκυ=α, γραφομε το –r που είναι αριστερά και το -a που είναι στην κορφή. . Έτσι το πουλάκι (ρά-μφιος) παριστάνει το συλλαβόγραμμα –ra. Πάμε τώρα στην 8η σειρά κάτω από το α , και στην τρίτη στήλη δεξιά , όπου βλέπουμε μια κανάτα. Η κανάτα (κύ-λιξ , στην ορθογραφίκα της κλασσικής) παριστάνει το συλλαβόγραμμα που γράφεται με το –k αριστερά της και το –i που είναι πάνω από αυτήν , δηλαδή –ki. Αυτές οι ονομασίες έχουν δοθεί στις εικόνες από τα 2 πρώτα γράμματα που υπάρχουν στην ονομασία αυτών των εικόνων, στην προκλασική περίοδο της ελληνικής γλώσσας, ή την κατά τόπον ελληνικό, διάλεκτο. Μπορούμε να δούμε από ποιες λέξεις έγιναν αυτά τα συλλαβογράμματα, αλλά και οι γραμμικές γραφές στο περιοδικό αρχαιολογία και τέχνες, στο παιδαγωγικό ινστιτούτο ή στην ιστοσελίδα μου όπου έχω προσθέσει και εικόνες τώρα τελευταία. http://www.kairatos.com.gr/grafes1.htm

ΤΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΝ ΤΟΥ ΔΙΣΚΟΥ ΤΗΣ ΦΑΙΣΤΟΥ ΣΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΑΝΑΚΤΟΡΟΥ ΤΗΣ ΚΝΩΣΟΥ. Σύμφωνα με την άποψη του συγγραφέως Παναγιώτη Δ. Γρηγοριάδη, το εύρημα αυτό είναι ένα τέλειο ημερολόγιο που απεικονίζει 4 έτη : •• Οι 72 περιφερειακοί ρόδακες απεικονίζουν 72 χρονικά διαστήματα των 20 λεπτών, δηλαδή μια 24ωρη ημέρα (72 χ 20 =1440 λεπτά = 24ώρες χ 60 λεπτά = 1 24ωρη ημέρα). Η κυανού χρώματος ταινία σχήματος Π ορίζει τις νυχτερινές ώρες σε σχέση με τις «ημερήσιες ώρες εργασίας». •• Οι «ημέρες» απεικονίζονται με τις οκτώ οριζόντιες κυανές γραμμές, τις οποίες περιβάλλουν οι δέκα λευκοκύανοι κυκλικοί «Δάκτυλοι». •• Κάθε μία από τις τέσσερις κυανές σπείρες (στο κάτω μέρος του πίνακα) αντιστοιχεί στην τελευταία ημέρα κάθε 9ήμερης «εβδομάδας». •• Οι τέσσερις 9ήμερες «εβδομάδες» συνιστούν έναν «μήνα» 36 ημερών, ο οποίος απεικονίζεται με τους λευκοκύανοι κυκλικούς «Δάκτυλους». •• Οι δέκα λευκοκύανοι κυκλικοί Δάκτυλοι απεικονίζουν τους 10 μινωικούς 36ήμερους «μήνες». • Κάθε «έτος» 360 ημερών απεικονίζεται με τους μεγάλους εσωτερικούς ρόδακες (4 ρόδακες για τα 4 έτη). •• Οι 20 διαγραμμίσεις που καλύπτουν το διάστημα μεταξύ των ετησίων ροδάκων και των Δακτύλων αντιστοιχούν στις 20 ημέρες της διαφοράς μεταξύ του αρχικού έτους των 360 ημερών και του μετέπειτα βελτιωμένου των 365 σε διάστημα 4 ετών και οι οποίες προστίθενται στο τέλος κάθε περιόδου 4 ετών. • Η απόκλιση μίας ημέρας από το ακριβέστερο έτος (των 365 και 1/4 ημερών) που χρησιμοποιούμε και σήμερα, και η οποία θα δημιουργούσε σφάλμα ενός έτους κάθε 1460 έτη, εξαλείφεται με την πρόσθεση μιας επιπλέον ημέρας κάθε τετραετία. Η ημέρα αυτή απεικονίζεται με το οριζόντιο τμήμα της γραμμής που βρίσκεται ακριβώς κάτω από τους τελευταίους δύο Δακτύλους (κυανού χρώματος και σχήματος ανάποδου ω-μέγα)… Τα άκρα της γραμμής αυτής, ορίζουν συγχρόνως το

χειμερινό ηλιοστάσιο ή την διαμετρημένη ημέρα. Ως μόνο βοήθημα για την μέτρηση του χρόνου απαιτούνται δύο 20λεπτες υδάτινες κλεψύδρες. Πιθανολογείται, ακόμη, η απουσία ενός πέμπτου συνοδευτικού εσώγλυφου πιονιού, που θα εχρησιμοποιείτο ως ημεροδείκτης που θα εφάρμοζε πάνω σε μία από τις «μικρές» συμπληρωματικές ημέρες του ανάγλυφου. [ΠΗΓΗ κειμένων : Π. Δ. Γρηγοριάδη : “ΜΙΝΩΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ” εκδόσεις ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ, Διαδικτυακή διεύθυνση της έκθεσης "Κρήτη-Αίγυπτος : Πολιτισμικοί δεσμοί τριών χιλιετιών" του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου ΠΗΓΗ Αντώνης Θωμά Βασιλάκης ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ

ΤΕΛΟΣ